Wydaje mi się, że warszawską Starówkę poznałam w tym roku jak własną kieszeń, a kangury swoje kieszenie znają świetnie! A mimo to zawsze mnie czymś zaskoczy.

Różne zamki i pałace odwiedzałyśmy z ciocią Adelą, ale żaden nie zrobił na mnie aż takiego wrażenia. Tak, jak cała Starówka i Zamek Królewski był zniszczony. Najpierw został zbombardowany w 1939 roku, a następnie wysadzony w powietrze w 1944. Komunistyczne władze Polski wcale nie chciały się zgodzić na jego odbudowę. Starówka powstała z gruzów dość szybko, a Zamek Królewski zwiedzających zaprosił dopiero w 1984 roku. 

Dziś odwiedziłyśmy Pałac Tramwajowy. To nie jest jego prawdziwa nazwa - nazwałam go tak dlatego, że z jednej i z drugiej strony jeżdżą tramwaje, a pałacyk wciska się między tory. Tak naprawdę budynek nazywa się Pałac Przebendowskich/Radziwiłłów, gdyż wybudował go Jan Jerzy Przebendowski, a ostatnimi właścicielami byli Radziwiłłowie.

Sportowe muzeum - nie pomyślałabym, że może być aż tak interesujące! W tym muzeum znalazłam pochodnie, którymi były rozpalane znicze olimpijskie. Zobaczyłam, jak zmieniały się rowery wyścigowe, narty, sanki i rakiety do tenisa. Poznałam osobiście maskotki Euro 2012, które odbywało się w Polsce i na Ukrainie. Widziałam koszulkę Roberta Lewandowskiego i Jakuba Błaszczykowskiego. Ale też kajak, którym pływał papież Jan Paweł II - jak jeszcze nie był papieżem i mógł pływać kajakiem.

Dla miłośników podróży to muzeum jest obowiązkowe. My bardzo kochamy podróżowanie, więc Stację Muzeum musiałyśmy odwiedzić. Tym bardziej, że wcześniej była tam Wercia i przysłała nam świetne zdjęcia.

Czy wiecie, że w Łazienkach rośnie 9 i pół tysiąca drzew? Mnie to też zaskoczyło! Zabrałam się za ich tropienie. Oczywiście nie wszystkich tylko 11 wybranych do parkowej gry terenowej.

Łazienki Królewskie rozpoczęły swoją historię od budowy królewskiej łaźni... były letnią rezydencją króla Stanisława Augusta i miały dużo więcej szczęścia niż warszawska Starówka - prawie nie zostały zniszczone podczas II Wojny Światowej.

Warzelnię soli powinniście znać doskonale, bo pisałam o niej przy okazji lekcji o soli (27 kwietnia - przyroda). Już wtedy zrobiło na mnie wrażenie to, że sól w Polsce nie pochodzi wyłącznie z kopalni. Jednak to zupełnie co innego oglądać film, a zobaczyć miejsce w rzeczywistości. Mogłam wszystkiemu przyjrzeć się z bliska i to było niesamowicie ciekawe.

Czy wiecie, że tężnie w Ciechocinku są największe na świecie? Ta przy której dziś spacerowałyśmy z ciocią Adelą ma 650 m długości i 16 m wysokości. A w Ciechocinku są takie aż trzy i łącznie mają długość ponad 1700 m! W dodatku te tężnie to już staruszki - pierwsza została zbudowana w 1827 roku - prawie 200 lat temu.

Zamek w Toruniu Krzyżacy wybudowali na przełomie XIII i XIV wieku. Miał być bazą wypadową do podboju Prus. Torunianom jednak niezbyt się podobało, że rycerze rządzą się w ich mieście. W 1454 roku zdobyli zamek i go zburzyli. Chcieli by ich miasto było samodzielne i bali się, że zamek może zachęcić Krzyżaków do powrotu, albo króla polskiego do przysłania tu swoich wojsk. Burzenie zamku było przemyślane, a cegły z budowli można odnaleźć w murach wielu toruńskich kamienic.

Dziś wybrałyśmy się do Muzeum Toruńskiego Piernika i poznałyśmy historię tych cukierniczych pyszności. Naszym przewodnikiem był piernikowy kot, który o piernikach wie wszystko. Razem z nim obejrzałyśmy dokładnie wszystkie drewniane piernikowe formy - my, jeśli zabieramy się za wypiek ciastek, używamy zupełnie innych. Kot pokazał nam dawne piernikowe piece i jak wygląda wypiekanie pierników w fabryce. Dał nam do powąchania piernikowe przyprawy, zaprowadził do  sali z opakowaniami do ciastek i z grającymi piernikowymi pocztówkami. Przez chwilę nawet bawiłyśmy się w sklep - ja sprzedawałam pierniki, a ciocia kupowała.

W Toruniu urodził się nie tylko Mikołaj Kopernik, ale również Tony Halik, nic więc dziwnego, że w tym mieście znajduje się muzeum  jego imienia. Powstało w 2003 roku dzięki ponad 800 pamiątkom z podróży, jakie przekazała torunianom Elżbieta Dzikowska - partnerka Toniego. Oczywiście musiałyśmy je odwiedzić.